Μαριλένα Roth

Δεν μου ‘δειξε ποτέ τίποτα,

σπούδασε αρχιτεκτονική,

αλλά τα παράτησε στο 4^ο έτος,

για να πάει στη Γαλλία,

να μάθει μπαλέτο,

τώρα βγάζει λεφτά σαν Σερβιτόρος,

και τα Σαββατοκύριακα χορεύει,

με πήρε μια μέρα

και με ρώτησε,

άμα τα πράγματα καλυτερεύουν,

«πάντα», του είπα.

Είδα στο ίντερνετ,

ότι τραγουδάει,

σε ένα μαγαζί,

πήγα,

αλλά δεν μου μίλησε,

τον είδα στο μπάνιο,

να πίνει κεταμίνη,

με μια ξανθιά,

με άσπρο χαμόγελο,

να του πειράζει το στήθος,

δεν τον ξαναείδα,

οι φίλοι μου,

είπαν, 
ότι τα παράτησε όλα,

βρήκε τον έρωτα της ζωής του,

και ζουν στο Μεξικό,

μια μέρα με πήρε τηλέφωνο,

και μου είπε,

αξίζει να ζούμε από στομάχι σε στομάχι το κάνεις και εσύ;

Αλλά δεν του απάντησα

πέταξα και το κινητό μου,

ένα χρόνο μετά,

μου χτύπησε το κουδούνι,

είχε αφήσει μακριά μαλλιά,

και μου είπε,

πάω ένα ταξίδι,

θέλω να μου κρατήσεις τα σκυλιά μου,

να ταΐσεις τα ψάρια στο σαλόνι

και να προσέχεις τα καναρίνια,

στο κάγκελο του μπαλκονιού,

ήταν η τελευταία φορά που τον είδα,

οδήγησε μέχρι την παιδική χαρά

και φύτεψε μια σφαίρα στο κεφάλι του.