Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018

ΚΩΣΤΑΣ MOODY

Είμαι ο χειρότερος
μαλάκας
στη δουλειά.

Το τμήμα ελέγχου ποιότητας
μας έβαλε βαθμούς
μας αξιολόγησε με ποσοστά τοις 100.
Αξιοπρεπές το 50.
Εγώ είχα 42.
Ο χειρότερος στην ομάδα μου,
πιθανότατα ο χειρότερος στον όροφο,
ή στο κτήριο.
Ο χειρότερος μαλάκας στη δουλειά.

Τηλεφωνώ σε 200 άτομα τη μέρα.
Καλημέρα σας, ονομάζομαι moody και σας καλώ απ' τα κεντρικά της καλύτερης εταιρίας τηλεφωνίας στη χώρα.
Τι κάνετε, είστε καλά;
Α, δεν ενδιαφέρεστε;
Ενδιαφέρεται μήπως η γυναικούλα σας η τσιμπουκλού;

Α, είστε ανήλικη εσείς;
Μάλιστα, να ξέρετε ότι δεν έχω πρόβλημα με αυτό
αν δεν είστε κάτω από 17.
Ναι, ναι, θα σας έπαιρνα έυκολα, δεν υπάρχει πρόβλημα,
μην αγχώνετστε.
Υπάρχει μήπως κάποιος ενήλικας για να επικοινωνήσω μαζί του;
Όχι;
Τέλεια, έρχομαι από κει.

Όχι κυρία Σαπιοκωλοπούλου δεν γίνεται να σας το πουλήσω
το πακέτο,
εδώ βλέπω ημερομηνία γέννησης 1926.
Θα πεθάνετε σε 2-3 μέρες κυρία μου
τι να το κάνετε το πακέτο κινητής;

Άμα δεν είχα και το γράψιμο
θα είχα αυτοκτονήσει.
Μάλλον χρόνια τώρα
Αν όχι χρόνια τώρα
τότε σίγουρα αυτές τις μέρες.

Αυτό σκέφτομαι στο πρώτο
"meeting"
της ημέρας,
όταν μας δίνουν οδηγίες
και μας λένε "καλή βάρδια".
Αυτό με παρηγορεί.
Σκέφτομαι ¨θα αυτοκτονήσω"
και η ελευθερία να το κάνω ανά πάσα στιγμή
μου χαϊδεύει τα μαλλιά και με βοηθάει να βγάλω τη μέρα.
Έτσι δεν το κάνω
γιατί σκέφτομαι ότι αν θέλω όντως
δεν με εμποδίζει κανείς και τίποτα.

Το βράδυ όταν σχολάω
δε θέλω πια να αυτοκτονήσω.
Δε με πειράζει που δεν έπιασα το στόχο των πωλήσεων.

Έτσι κι αλλιώς
δε με ενδιαφέρει και πολύ αυτό.
Απλά θέλω να κρατήσω τη δουλειά
να παίρνω τα λεφτά μου
και να μην πάρω ποτέ προαγωγή
κι έχω περισσότερες ευθύνες για 150 ψωροευρώ παραπάνω.

Πρώτα βάζεις το ένα πόδι κάτω, μετά το άλλο.
Κι έτσι δεν το ζω και πολύ τα βράδια.

18χρονες μου λένε στο internet
ότι θέλουν να χύσω σαμπάνια πάνω τους.
Ελπίζω να εννοούν αυτή του Σκλαβενίτη με των 6.
Πίνω μικροποσότητες αλκοόλ και γράφω ποιήματα.
Μερικές φορές έχω την πολυτέλεια να χύσω κιόλας.
Μία ίσον καμία,
αλλά απ' το ολότελα..

Έτσι κυλάνε οι Τρίτες και τη τετάρτες.
530 το μήνα, καθαρά.
Μην το πεις ούτε του παπά λέει.
Σιγά ρε δούλοι,
σιγά.

Ούτε για σ/κ στο Las Vegas δε φτάνουνε.
Όσο και να τα μεζέψω δε θα αγοράσω με αυτά
ποτέ μου
Lamborghini.
χωρίς να με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τα αμάξια.
απλά για να την αχρηστεύσω στην πρώτη βόλτα.
να την κάνω σμπαράλια
και να βγω ατσαλάκωτος
να ανάψω τσιγάρο
και να βάλω τα γέλια.

Δε φτάνουν ούτε καν για κηδεία αυτά τα λεφτά
και είναι κρίμα να πεθάνεις
πριν να έχεις λεφτά για να πληρώσεις την κηδεία σου.

Οπότε δεν το κάνω.
Με χτυπάνε φιλικά στην πλάτη
και με ψευτοχειροκροτάνε αν τύχει και πουλήσω.

Δε χαμογελάω ποτέ μπροστά τους.
Κάνω τα τηλέφωνά μου, τελειώνω το 8ωρο
και φεύγω μετά,
πάω να γράψω.
Από κει θα τα μαζέψω τα λεφτά,
κι όλα θα πάρουν το δρόμο τους.

Σαββατοκύριακο
βέγκας
τρακάρισμα με χρυσή Lambo
νιώθοντας τον ίδιο ενθουσιασμό που θα 'χα
αν οδηγούσα τσικουετσέντο
-ίσως λίγο λιγότερο-
και αργά το βράδυ
έκτακτο δελτίο ειδήσεων:

Νεκρός βρέθηκε νεαρός καλλιτέχνης
σε δωμάτιο ξενοδοχείου
στις ΗΠΑ.
Δίπλα του βρέθηκαν ένα πορτοκαλί μπουκαλάκι με χάπια
ένα τασάκι με ένα μισοτελειωμένο blunt
και 4 18χρονες
με πολύ λευκό δέρμα.
Τελευταία του λόγια:
"Χέζω κάθε προσωπική άποψη
κάθε ανθρώπου
όποια κι αν είναι αυτή
απ'όπου κι αν προέρχεται.
Καληνύχτα καριολίτσες μου"

"Καληνύχτα", του απάντησαν οι 18χρονες
κι αυτός έκλεισε τα μάτια
και δεν τα άνοιξε ποτέ ξανά.
Ήταν μόνο 23 ετών.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου