Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

ΧΑΡΙΣ ΚΟΝΤΟΥ 

Εκκωφαντικές αισθήσεις



Φαντάζεστε να μπορούσαμε ν' ακούσουμε τις μυρωδιές... Κι άλλες να μιλούν μ' έναν λυγμό στον λαιμό να σφίγγει φλόγες στην κατάρρευση. Κι άλλες να τραγουδούν την Εμπνευση, τη γυναίκα με τα φίδια και τις τρύπιες τσέπες. Κι άλλες να σφυρίζουν στην αστραπή, να ρίξει φως σε μια ομορφιά περαστική. Κι άλλες να κρυφογελούν δείχνοντας τ' απόκρυφα η μια στην άλλη -ράφτρες παρθενίας- κι η ντροπή πινέλο πορφυρό στον καμβά των ματιών τους. Ξέχασα... Οι μυρωδιές δεν βλέπουν. Αχ... Και είναι τόσο αόρατα τα σωθικά μου που μόνο να τ' ακούσεις μπορείς. Ισως και να τα μυρίσεις. Αποτεφρωμένα.
 
 

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

EMILIA TRIFONOVA 

Κράτα ένα δάκρυ για μένα 

Κράτα ένα δάκρυ για μένα
όταν θα πέσω από το βάρος της ζωής,
και η ψυχή μου είναι σπασμένη.
Πες μου δυο λόγια μόνο-
έλα, σήκω, μπορείς!
Κράτα ένα δάκρυ για μένα.

Μετάφραση: Λέδα Τρίφονοβα 

Από την ποιητική συλλογή "Κράτα ένα δάκρυ για μένα" 

 



Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

ΕΛΕΝΗ ΜΑΥΡΟΓΟΝΑΤΟΥ

Σε χρόνο ενεστώτα
Θέλω τον έρωτά σου
στο χρόνο του τον ενεστώτα,
οριστικό και αμετάκλητο,
δίχως υποτακτικές υπεκφυγές,
αμφίβολους αορίστους
και μέλλοντος κατ’ εξακολούθηση.
Θέλω τον έρωτά σου
μικρή παθητική
μετοχή,
παραδομένο
εξαρτημένο
θυμωμένο,
να μεταγγίζεσαι ολάκερη
ως τον τελευταίο σπασμό
και να σου γνέφω
κι άλλο.
Θέλω τον έρωτά σου
εξουσία κι επανάσταση.

Από την ποιητική συλλογή "Φυσάει απόψε περασμένους έρωτες"

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΕΛΕΝΗ ΚΑΡΑΚΑΣΙΛΗ

Λίγο ακόμα

Λίγο ακόμα
  γιατί δε φτάσαν όλοι οι ήχοι στ’ αυτιά μου ακόμα
Λίγο ακόμα
  γιατί τα αστέρια ουρανού πέφτουν ακόμα
Λίγο ακόμα
  ίσως οι μέρες και οι νύχτες κρύβουν μια έμπνευση
Λίγο ακόμα
  της καρδιάς μου να διαβάσω κάθε εξαίρεση
Λίγο ακόμα
  πολλές οι ελπίδες, κι όταν βρέχει, κάποια σταγόνα
Λίγο ακόμα
  να μπορέσω να ξεπλυθώ όπως το χώμα
Λίγο ακόμα
  γιατί πολλά αυτά που έχω να κλείσω
Λίγο ακόμα
  γιατί το λίγο μου κάποτε θε να νικήσω 
 
 
 

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

ΓΩΓΩ Θ. ΜΠΕΛΕΚΟΥΚΙΑ 

Κουμπί 

Κουμπάκι εγώ
ασήμαντο, μικρό
όνειρα
ύφαινα πολλά
μες το κουτί το ξύλινο της ραπτικής
πως να υπάρξω,
να φανώ και
ίσως...
να ξεχωρίσω.

Από την ποιητική συλλογή: "Μια φορά στο Κάποτε ...φύτρωσαν κόκκινες παπαρούνες"

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΑΪΤΑΣ 

Παράλληλοι βίοι 

Είναι αργά να γράψω ημερολόγιο
ρευστές λευκές σελίδες
στο σχήμα αναπάντητων πτήσεων
για κάπου αλλού
ξεχασμένη σε μια παράκαμψη της ιστορίας
περιμένοντας το μεγάλο
γνώρισε το ελάχιστο η πόλη
εκεί που η πλήξη δολοφονεί την τρυφερότητα
προσάραξε στον αφρό της fata morgana
στο λιμάνι μεταναστεύουν εικονογραφημένοι άνθρωποι
φασματικοί έρωτες και προσομοιώσεις ονείρων
στροβιλίζονται
στο αργό τανγκό της πόλης.
Κάτω απ' το νυχτερινό ήλιο
οι πεθαμένοι, ζούνε χρόνια
δείχνουν το δρόμο
για τους μεταλλασσόμενους ορίζοντες.

Από την ποιητική συλλογή "Συνάντηση με το σύμπαν" 

 

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ 

 Η μοίρα του Οδυσσέα

Γιατί ο Οδυσσέας δεν ήθελε τον πόλεμο
γιατί δεν ήθελε στρατιώτη να τον πάρουν
έπιασε κι όργωνε σαν έμαθε πως φτάνουν
απεσταλμένοι του Αγαμέμνονα.
Όργωνε με το ένα και με τ' άλλο
χούφτωνε αλάτι και το έσπερνε
για να τους πείσει ότι ήτανε τρελός.
Ή μήπως δίχως να το ξέρει
μετείχε σε μια πράξη μαγική, το αλάτι σπέρνοντας,
αυτός που του μελλόταν να θερίζει
χρόνια ολόκληρα τη θάλασσα;




Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ Η. ΚΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 

Χτίσανε απέναντι 

Κοίτα, τώρα που γερνάμε
χτίσανε απέναντι
κι έμεινε το δικό σου παράθυρο
ανοιχτό κι αρωματισμένο - πληγή -
να οδηγεί τα όνειρα
και την παιδική μνήμη
ελάχιστο
Αλεξανδρινό

Έτρεξα στο χρόνο, πίσω από
ιδεολογίες και μορφικές αναταραχές
έζωσα τις γραμματικές των περιεχομένων
ήταν επίπονη η προσπάθεια της αναγνώρισης
μια δίψα, ένας καημός
κυνηγημένα στόματα
αποφάσισα τελικά

Θα μείνω εδώ
να φυλάω τα όνειρα που δε ζήσαμε
και γιατρεύτηκες
να λησμονώ τα αγγίγματα που χάσαμε
κι αρρώστησα
να ζήσω στον κόσμο που σου αρνήθηκα
και προδόθηκα.

Από την ποιητική συλλογή "Εδουάρδοι & Αλφρέδοι"
 



Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΚΑΒΕΛΑΚΗΣ

Επανάσταση με λέξεις 

Ερώτημα φιλοσοφικό από Σύμπαν
αιτιακό καλείται να ιππεύσει
πάνω σε μεγάλες στιγμές
με χρέος επαναστατικό
να υψώσει λέξεις οργής
σε κατάσταση καταστροφής
τρέχοντας σαν με ταχύτητα
φωτός να βρει το ΕΣΥ 
μία μόνο λέξη που μεταμορφώνει
σε άπαρτες μορφές
τις ρήξεις συμμετρίας.

Από την ποιητική συλλογή "ΕΣΥ μια μόνο λέξη"


Τρίτη 5 Μαρτίου 2013

ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ 

Συνήθεια

Η μεγαλύτερη δύναμη του σύμπαντος
είναι η συνήθεια
Συνηθίζεις τη δουλειά σου
Συνηθίζεις τη γκόμενά σου
Συνηθίζεις το τσιγάρο σου,
την πρωινή εφημερίδα με τον καφέ σου
Συνηθίζεις την τηλεόραση πριν κοιμηθείς
Συνηθίζεις τη βρωμιά,
τη βαρεμάρα της μίζερης ζωής σου
Και μετά πεθαίνεις.


 Από την ποιητική συλλογή «Ποιήματα για τσακισμένες καρδιές και σαλεμένα μυαλά»

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

ΚΩΣΤΑΣ ΡΙΤΣΩΝΗΣ 

Άτιτλο

Έβαλα το χέρι μου στην τσέπη
για να βγάλω το μικρό μπεγλέρι
κι ο κουτσός που ζητιάνευε
ριγμένος στο πεζοδρόμιο
νόμισε πως θα του έριχνα
τον οβολό μου

Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

ΚΑΙΤΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ 

Τα ιερά μου και τα όσιά μου


Τα ιερά μου και τα όσιά μου
καλά κρατώ κρυμμένα
στο ακριβό μου το δωμάτιο.

Καμιά φορά
ανοίγω λίγο το παράθυρο.
Παράξενες οσμές ξεχύνονται στο δρόμο
και κοντοστέκονται απορημένοι οι περαστικοί.
Εγώ χαμογελώ λαθραία
πίσω απ’ τις κουρτίνες,
έπειτα κλείνω τα παραθυρόφυλλα.

Μόνο που χθες πέρασε κάποιος,
την ώρα που τα αρώματά μου
χύνονταν στην ατμόσφαιρα ξανά,
και γέλασε.

Του χάρισα ένα στιλέτο
για να αυτοκτονήσει.

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

ΝΙΚΟΛΑΣ ΕΥΑΝΤΙΝΟΣ 


ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΡΑΝΙΟ ΤΗΣ ΓΕΝΟΒΑ
ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙΓΟΝΤΑΣ...

Ανάμεσα από τις στιλβωμένες μπότες
του αόμματου Νόμου,
περνά το βλέμμα του Χρόνου…
μια κόκκινη λίμνη
ξεχυμένη από κρανίο ανοιγμένο, φωσφορίζει.
Εκεί βουτούνε τα πουλιά το ράμφος τους
για να λαμπαδιάσουν για πάντα
σε κάποια γωνιά τ’ ουρανού.
Στάχτη η βροχή μας καλέ μου….
Μια μάνα με δαύτη ραντίζει το κεφάλι της
βουβή και λυγισμένη.
Κοιτάζει τις σκοτεινές φοράδες μέρες
να καλπάζουν προς τα παιδιά
– μην πλησιάζετε, θα σας καταξεσκίσουν!
Εκείνα δεν ακούν, παιδιά είναι σαν τον άτριχο Gregory
με τα δεκαπέντε διαφορετικά χαμόγελα,
τα δεκαπέντε “χαίρε” στον ξεδοντιάρη ήλιο,
τις δεκαπέντε ντρίπλες με την πορτοκαλί μπάλα της τρέλας
τα δεκαπέντε ορθογραφικά λάθη σε μια έκθεση
τις δεκαπέντε πρόβες για το πρώτο φιλί. 
 





Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Όσα για λίγο τιθασεύει η προσμονή 

πορτοκαλί ημίφως στο δωμάτιο
μισάνοιχτα τα χείλη
μισάνοιχτα τα γυναικεία γόνατα
όσα για λίγο
πολύ λίγο τιθασεύει η προσμονή
μάτια υγρά απάτητα
ψιθυριστή φωνή
ένα ρίγος ανεπαίσθητο
που διατρέχει την επιδερμίδα
και τη βελούδινη κομμένη ανάσα
μετέωρη η στιγμή
πάνω απ' την άβυσσο
μετέωρη η φωτιά
στις χαραμάδες
μέχρι το πρώτο άγγιγμα
το πρώτο εκείνο αχ

 
Από την ποιητική συλλογή: "Ο πλοηγός του απείρου"