"Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθαίνεις όμορφα και όρθιος σε δημόσια θέα"
7 χρόνια που μια φωνή
πια δεν τραγουδά,
7 χρόνια που χάθηκε
μια φωνή που πολεμούσε
το άδικο του κόσμου,
7 χρόνια που μια μάνα
πονά και σπαράζει,
γιατί κάποιοι αποφάσισαν
πως έπρεπε να πάρουν
την ζωή του γιου της.
Όμως είναι εκεί
και αντέχει,
για να δικαιωθεί η ψυχή
του παιδιού της.
Είναι όρθια και παλεύει.
Ακόμα.
Αλλά δεν παλεύει μόνο
για τον Παύλο της,
παλεύει για τον κάθε Παύλο,
προκειμένου να μην κλάψει
καμία μάνα το παιδί της.
Με το δικό του αίμα,
δεν θα επιτρέψουμε
να χυθεί αθώο αίμα ξανά.
Παύλος Φύσσας, Παρών.
(*)
Στο blog "Πόρτες Κλειστές" συνήθως δημοσιεύονται ποιήματα νέων
λογοτεχνών. Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύεται εκτάκτως ενόψει της
απόφασης του δικαστηρίου για τη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου