ΝΙΚΟΣ ΔΑΝΕΖΗΣ

Στο παραμύθι 

Κοίτα τι όμορφα που καίγομαι
για να μοιραστώ την ζεστασιά μου
μ' όσους βρίσκονται κοντά μου.
Για να κάνω κάθε μου σκοτάδι φως
κι αλόγιστα να το σκορπώ
κοίτα,
κοίτα τι όμορφα που καίγομαι.
Με πείσανε πως
όταν πια θα γίνω στάχτη
ως ανάμνηση ο κόσμος μου
στις στάχτες μου θα παραμείνει,
πως δεν θα βυθιστούν στη λήθη
η μυρωδιά του ξύλου, η όλη ζέση,
οι έρωτες, οι συγγενείς κι οι φίλοι,
απ' τα ψημένα κάστανα η γεύση,
το χρώμα του φιλιού, η μέθη,
το φεγγάρι, τ' άγγιγμα, το δείλι,
το παραμύθι,
ω, ναι,
το παραμύθι,
ειδικά στο παραμύθι,
κοίτα
τι όμορφα
που καίγομαι