ΣΠΎΡΟΣ ΧΑΛΒΑΝΤΖΗΣ

ΟΡΟΣΕΙΡΕΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΒΑΚΧΙΚΟΝ» 

       Για να ασχοληθεί κάποιος με μια ποιητική συλλογή, που έχει κυκλοφορήσει πριν από δύο χρόνια, πρέπει το συγκεκριμένο έργο να έχει κάτι να του πει, να του έχει τραβήξει την προσοχή, έτσι ώστε να αφιερώσει χρόνο και κόπο για να το αναλύσει.

       Είχαμε, λοιπόν, την ευκαιρία να διαβάσουμε την ποιητική συλλογή του Σπύρου Χαλβαντζή: «Οροσειρές του εαυτού», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις: «Βακχικόν» και διαπιστώσαμε ότι είναι ένα έργο, που αξίζει κανείς να σταθεί και να το μελετήσει προσεχτικά.

       Όλα τα ποιήματα της συλλογής είναι γραμμένα σε ελεύθερο στίχο. Τα περισσότερα είναι γραμμένα σαν πεζοποιήματα καθώς δεν υπάρχει διαχωρισμός σε στίχους, αλλά μοιάζουν σα να διαβάζουμε πεζό κείμενο, όμως, ο ρυθμός παραμένει ποιητικός διαχωρίζοντας με λεπτή γραμμή την ποίηση από την πεζογραφία.

       Ο τίτλος «Οροσειρές του εαυτού» είναι διττής σημασίας. Αναφέρεται πρώτα απ’ όλα στον άνθρωπο, που παλεύει να κάνει κάτι στη ζωή του, να αφήσει ένα έργο, που θα αναγνωριστεί από τους νεώτερους και οι δρόμοι, που ακολουθεί είναι οροσειρές γιατί ανεβαίνει στις επιτυχίες και κατεβαίνει στις αποτυχίες. Η δεύτερη σημασία είναι πιο ειδική και έχει να κάνει με τον ποιητή, που σκαρφαλώνει κι εκείνος στις οροσειρές, προκειμένου να βρει μια αναγνώριση του έργου του, αλλά συναντά κι εκείνος κατηφόρες και σκαμπανεβάζει. Στο πρώτο ποίημα της συλλογής «Εγώ και το σκοτάδι» αναφέρεται καθαρά η προσπάθεια του ανθρώπου να βγει από το σκοτάδι, που συμβολίζει την αφάνεια και να ξεχωρίσει.

       Θα μπορούσαμε να σταθούμε σε πολλά ποιήματα, αλλά θα θέλαμε να δούμε το πιο χαρακτηριστικό, που κατά τη γνώμη μας είναι το: «Ας μετρήσουμε κεφάλια». Ένας άνθρωπος, που δεν θέλει να έχει κεφάλι, που δεν θέλει να σκέφτεται, όπως θέλουν οι άλλοι, που δεν θέλει να του καθορίζουν το μυαλό. Σκέφτεται διαφορετικά και είναι διαφορετικός.

       Τα ποιήματα του Σπύρου Χαλβαντζή εμπεριέχουν ορισμένες έξυπνες φράσεις, κάποιες με σκωπτικό περιεχόμενο και από αυτές σταχυολογούμε την ακόλουθη: «εγώ έχω ένα κοινό που με ακούει και με βλέπει αυτή τη στιγμή. Τι καλύτερο στις μέρες μας, ε;»

       Κλείνοντας αυτή τη μικρή ανάλυση, στην ποιητική συλλογή του Σπύρου Χαλβαντζή «Οροσειρές του εαυτού» θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον ποιητή, που μας ανέβασε στις οροσειρές του και να τον προτρέψουμε να συνεχίσει την προσπάθεια έτσι ώστε να φτάσει στις κορυφές, που επιθυμεί.

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ