ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ

Κόντρα στο χρόνο των καιρών

Συνάντησα τους σύμμαχους

            μες στην αρχαία Θήρα,

σαν τόπος άγιος, ιερός,

            μια θαλπωρή μου δίνει,

κόντρα στο χρόνο των καιρών,

            στην σκοτεινή του δίνη,

διέρρηξα την κρύπτη του,

            τη μυστική του θύρα.

Σαν έκλεψα τα σκήπτρα του,

            του γκρέμισα τα τείχη,

η μάχη είναι αμφίρροπη,

            μα τον νικώ στην πάλη,

ατέρμονος ο πόλεμος,

            μα θα κερδίσω πάλι,

κρατώ στα χέρια μου σφιχτά

            της μοίρας μου την τύχη.

Στους τροβαδούρους έδωσα

            μια διαμαντένια λίρα,

να εξυμνούν το έπος μου

            στη ρυθμική τους λύρα,

σαν όσιο με ψέλνουνε,

            με στέμμα και με μίτρα.

Καλλιόπη μου μ’ αγκάλιασες

            σαν τη δική μου μάνα,

μου χάρισες την έμπνευση

            σαν τ’ ουρανού το μάννα,

μες στον παράδεισο ορμώ,

            στη λυρική σου μήτρα.