ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ

Στα μικρά καφέ 

Οι μικρές ξεδιάντροπες γκαρσόνες
Χύνουν πάντα το εσπρεσσάκι μου 
Πάνω στο λευκό πουκαμισάκι μου 
Αυτό εγώ δεν το αντέχω διόλου 
Και συγκινούμαι και βουρκώνω 
Δεν λέω ότι το κάνουνε επίτηδες 
Αλλά και επίτηδες να το κάνουν 
Εγώ πάντα συγκινούμαι και βουρκώνω 
Αχ πόσοι άσκοπα χυμένοι καφέδες 
Στων ερώτων μου τα μάταια βάσανα