Αφιερωμένο στον Γιώργη Διαβάτη
που εκτελέστηκε στις 23-2-1949 στην Κέρκυρα.
Ο Γ. Διαβάτης γεννήθηκε στην Δεσφίνα Φωκίδας το 1917
μια ανάσα από το φως των Δελφών, ήταν πολύ μεγάλος
κι ανδρειωμένος αγωνιστής που δεν λογάριαζε ούτε τον θάνατο, πρώτα απ’ όλα έβαζε την ελευθερία του ανθρώπου από τους ζυγούς και την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς κατακτητές, αυτό το απέδειξε με το να μην υπογράψει το κυβερνητικό χαρτί μετάνοιας που θα του έσωζε τη ζωή αλλά προτίμησε την εκτέλεση παρά να προδώσει τις ιδέες του!
Συνελήφθη το 1946 και κρατήθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας 3 χρόνια, όπως λέγαν οι συγκρατούμενοί του τραγουδούσε και τους εμψύχωνε! Ήταν 33 ετών...
ΔΙΑΒΑΤΗΣ ΠΑΡΩΝ
Διαβάτης παρών, Διαβάτης απών, Διαβάτης Παρών!
Οι φωνές ακόμη ακούγονται,
οι οξείες ενισχυμένες και μακρόσυρτες
περνάνε σαν βλήματα χωρίς ανασαμό,
δεν υπήρξε σκόνη μα η σιγή της σήψης
κι ο κρότος θανάτωση λαών.
Ήταν στη Κέρκυρα την τέταρτη δεκαετία,
στη Χίο εκεί που ανέμιζαν τα τριανταφυλλένια χείλη
η στα στήθια που ήσαν κυματοθραύστης στο ακάθαρτο μολύβι
και οι ιδέες τους..
ξάφνιαζαν τον έρεβο μέσα από τα κιγκλιδώματα;
Όλα ήταν, και ήταν σ’ ένα χρόνο που δεν υπήρχε χρόνος.
Και ήταν ο Γιώργης, μέταλλο και ρόδι, χνούδι κι αστραπόβολο
που στο Σαντιάγκο πλημύριζε και ΄΄κει μέσα΄΄ ζωγράφιζε
στόματα στις πέτρες, και ήταν ο Γιώργης
που κατέβαζε τον ουρανό,
που έκανε τις πληγές μέλι από τον ξένο καλπασμό,
που έκανε τη σκληρή σιωπή αλαλαγμό
και πράσινο αίμα σε κόκκινη ζωή.
Διαβάτης Απών Διαβάτης Παρών.
Κι όσο περνούσε ο καιρός η φωνή του προσκλητηρίου δυνάμωνε
στα εξασθενημένα οστά.
Και δεν ήταν το ένα χρώμα, αλλά ιριδισμοί που έπλεαν αήτητοι
και ντυμένοι από οράματα στα μάτια σπαθιά.
Στα τριβεία των σχισμών οι εξειδικευμένες εντολές
μ’ ένα χαρτί άγαρμπο που δεν άντεχε ούτε το δέρμα τους
το περιέφεραν σαν σε παζάρι, Μια Ζωή Μια υπογραφή.
Αλλά ήταν ο Γιώργης που είχε γίνει ένα με τον πηλόχρονο
και το μολύβι έπιανε μόνο για να σχηματίσει αγεωμέτρητες
ελπίδες και ανοιχτούς κύκλους στο λόγο,
βυθίζοντας το χάσμα
και διάσκελα παρασέρνε χωράφια με ηλιοτρόπια στο μέλλον.
Διαβάτης Παρών, Διαβάτης Απών.
Διαβαίνουν οι φωνές κι ακόμη ακούγονται, όσοι κρότοι κι αν ηχούν
Όσοι κρότοι κι αν παζαρεύουν ζωή με μία υπογραφή!
Διαβάτης Παρών.
που εκτελέστηκε στις 23-2-1949 στην Κέρκυρα.
Ο Γ. Διαβάτης γεννήθηκε στην Δεσφίνα Φωκίδας το 1917
μια ανάσα από το φως των Δελφών, ήταν πολύ μεγάλος
κι ανδρειωμένος αγωνιστής που δεν λογάριαζε ούτε τον θάνατο, πρώτα απ’ όλα έβαζε την ελευθερία του ανθρώπου από τους ζυγούς και την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς κατακτητές, αυτό το απέδειξε με το να μην υπογράψει το κυβερνητικό χαρτί μετάνοιας που θα του έσωζε τη ζωή αλλά προτίμησε την εκτέλεση παρά να προδώσει τις ιδέες του!
Συνελήφθη το 1946 και κρατήθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας 3 χρόνια, όπως λέγαν οι συγκρατούμενοί του τραγουδούσε και τους εμψύχωνε! Ήταν 33 ετών...
ΔΙΑΒΑΤΗΣ ΠΑΡΩΝ
Διαβάτης παρών, Διαβάτης απών, Διαβάτης Παρών!
Οι φωνές ακόμη ακούγονται,
οι οξείες ενισχυμένες και μακρόσυρτες
περνάνε σαν βλήματα χωρίς ανασαμό,
δεν υπήρξε σκόνη μα η σιγή της σήψης
κι ο κρότος θανάτωση λαών.
Ήταν στη Κέρκυρα την τέταρτη δεκαετία,
στη Χίο εκεί που ανέμιζαν τα τριανταφυλλένια χείλη
η στα στήθια που ήσαν κυματοθραύστης στο ακάθαρτο μολύβι
και οι ιδέες τους..
ξάφνιαζαν τον έρεβο μέσα από τα κιγκλιδώματα;
Όλα ήταν, και ήταν σ’ ένα χρόνο που δεν υπήρχε χρόνος.
Και ήταν ο Γιώργης, μέταλλο και ρόδι, χνούδι κι αστραπόβολο
που στο Σαντιάγκο πλημύριζε και ΄΄κει μέσα΄΄ ζωγράφιζε
στόματα στις πέτρες, και ήταν ο Γιώργης
που κατέβαζε τον ουρανό,
που έκανε τις πληγές μέλι από τον ξένο καλπασμό,
που έκανε τη σκληρή σιωπή αλαλαγμό
και πράσινο αίμα σε κόκκινη ζωή.
Διαβάτης Απών Διαβάτης Παρών.
Κι όσο περνούσε ο καιρός η φωνή του προσκλητηρίου δυνάμωνε
στα εξασθενημένα οστά.
Και δεν ήταν το ένα χρώμα, αλλά ιριδισμοί που έπλεαν αήτητοι
και ντυμένοι από οράματα στα μάτια σπαθιά.
Στα τριβεία των σχισμών οι εξειδικευμένες εντολές
μ’ ένα χαρτί άγαρμπο που δεν άντεχε ούτε το δέρμα τους
το περιέφεραν σαν σε παζάρι, Μια Ζωή Μια υπογραφή.
Αλλά ήταν ο Γιώργης που είχε γίνει ένα με τον πηλόχρονο
και το μολύβι έπιανε μόνο για να σχηματίσει αγεωμέτρητες
ελπίδες και ανοιχτούς κύκλους στο λόγο,
βυθίζοντας το χάσμα
και διάσκελα παρασέρνε χωράφια με ηλιοτρόπια στο μέλλον.
Διαβάτης Παρών, Διαβάτης Απών.
Διαβαίνουν οι φωνές κι ακόμη ακούγονται, όσοι κρότοι κι αν ηχούν
Όσοι κρότοι κι αν παζαρεύουν ζωή με μία υπογραφή!
Διαβάτης Παρών.
