Ν.Γ. ΛΥΚΟΜΗΤΡΟΣ

 

 

 

Επιλογή ποιημάτων από το νέο του βιβλίο: Ο ήχος της απώλειας 

 

ΣΙΩΠΗΛΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

 

Ευδοκιμούν στα καφενεία, στις πλατείες, στα λεωφορεία.

Μιλούν συνωμοτικά και γνέφουν καταφατικά ο ένας στον άλλο.

Πάντα πρόθυμοι να βάλουν πρώτοι τον λίθο.

Πάντα πρόθυμοι να ρίξουν ξύλα στην πυρά.

Πάντα πρόθυμοι να οπλίσουν το χέρι του δήμιου.

Με βλέμμα βλοσυρό κοιτούν τα θύματά τους και μειδιούν.

Κι εμείς;

Στεκόμαστε εκεί, ανήμποροι να αντιδράσουμε,

περικυκλωμένοι από τη μανία του σιωπηλού πλήθους.

Παραβάτες των ιερών και των οσίων

αναμένουμε την ετυμηγορία τους

ενώ αυτοί σβήνουν το καντήλι

και πέφτουν ευχαριστημένοι για ύπνο.

 

 

 

 

Ο ΑΠΟΛΕΣΘΕΙΣ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟΣ

ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

 

Μέσα από το γαλάζιο και το κίτρινο φόντο

αναδύονται οι αγκυλώσεις του παρελθόντος.

Και το φόντο γίνεται λευκό

με ερυθρό περίγραμμα.

Οι φλόγες λυσσομανούν

κατά των μεταναστευτικών νησίδων

κι οι απόγονοι της 4ης Φάλαγγας

βαδίζουν ακάθεκτοι με το βήμα της χήνας.

Εκεί που κάποτε ευωδίαζαν

οι κήποι του σκανδιναβικού παραδείσου,

τώρα υπάρχουν μόνο ανοιγμένα κεφάλια και μώλωπες.

Ο λύκος φορά το καλό του κοστούμι

κι απομακρύνεται από την αγέλη.

Ο όφις αφήνει τ’ αυγά του.

Ο χρόνος της επώασης θα είναι σύντομος.

 

 

 

 

 

                                                 SACHSENHAUSEN-ORANIENBURG

 

Ψιλοβρέχει. Σέρνεις με δυσκολία τα πόδια σου στα χαλίκια.

Εβραίος…

Κάνει πολύ κρύο αλλά η δουλειά πρέπει να συνεχιστεί.

Αθίγγανος…

Οι αδύναμοι πεθαίνουν, οι δυνατοί επιβιώνουν.

Κομμουνιστής…

Κοινωνικός Δαρβινισμός.

Ομοφυλόφιλος…

Καλογυαλισμένες μαύρες στολές με Totenkopf στο πηλήκιο.

Αλλοδαπός…

Πάντοτε υπό την απειλή των όπλων.

Γερμανός Αντιφρονών…

Ό,τι κι αν είσαι, βρίσκεσαι εδώ για κάποιο λόγο.

Δεν ξέρω αν επιβίωσες.

Δεν ξέρω αν κατέληξες στους φούρνους ή στο εκτελεστικό

απόσπασμα.

Ακόμα και τώρα μπορεί κανείς να οσμιστεί τον θάνατο στους

κοιτώνες και να αφουγκραστεί την αρρώστια στα ιατρεία.

Η Ιστορία μάς κοιτά με περιφρόνηση κι απειλεί να επαναληφθεί.

Ως φάρσα; 

ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ: ΜΙΑ ΕΛΕΓΕΙΑΣΕ ΕΒΕΝΙΝΟ ΦΟΝΤΟ

 

«Βιβλική καταστροφή»

«Ανυπολόγιστες ζημιές»

«Στο έλεος του Εγκέλαδου και του τσουνάμι»

«Πυρηνικός εφιάλτης»

 

Συντρίμμια. Συντρίμμια παντού.

Ένας ατέλειωτος σωρός από λάσπη, γκρεμισμένα σπίτια

και παραδαρμένα πλοία κι αυτοκίνητα.

Χιλιάδες κουφάρια θαμμένα κάτω απ’ τα νερά

στις εξαφανισμένες πόλεις,

χιλιάδες αγνοούμενοι

που ίσως να μη βρεθούν ποτέ.

 

Μια νέα Χιροσίμα. Μια νέα Χιροσίμα «εν καιρώ ειρήνης».

Η ραδιενέργεια εξαπλώνεται απειλητικά.

Στον χώρο και στον χρόνο.

Εξαϋλώνοντας αυτήν τη γενιά και τις γενιές που έρχονται.

Κι εμείς στεκόμαστε μπροστά στους δέκτες μας

αναμένοντας την επόμενη έκρηξη

στο άλλο πυρηνικό εργοστάσιο

και μετράμε τη χιλιομετρική απόσταση

για να σιγουρευτούμε για την ασφάλειά μας

και να αναπνεύσουμε ανακουφισμένοι.

 

Ξεχνάμε, φαίνεται, ότι την καταστροφή

δεν τη φέρνει πια το EnolaGay.

Η καταστροφή έχει εγκατασταθεί στη γειτονιά μας.

Δεν χρειάζεται αφορμές, ούτε εχθρούς για να εξαπολυθεί.

Δεκάδες LittleBoys μάς περιμένουν στη γωνία.

 

Τελικά, πόσο απέχει το Πριπιάτ από τη Φουκουσίμα; 

 

 

 

 

 

Σύντομο βιογραφικό 

Ο Ν.Γ. Λυκομήτρος γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακό στη Μετάφραση-Μεταφρασεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2010 εξέδωσε την ποιητική συλλογή «Ιχνηλάτες του τέλους» (Εκδόσεις Γαβριηλίδης), η οποία την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε σε δίγλωσση έκδοση (ισπανικά-ελληνικά) υπό τον τίτλο “Rastreadores del Fin” (Ediciones Idea), σε μετάφραση και επιμέλεια του ποιητή Mario Domínguez Parra. Τον Μάιο του 2011δημοσίευσε τον κύκλο ποιημάτων με τίτλο «Θροΐσματα Θανάτου» στο πλαίσιο της μηνιαίας ψηφιακής έκδοσης «Λογοτεχνικά Σημειώματα» (Τεύχος 9), που επιμελείτο ο ποιητής Θοδωρής Βοριάς. Το 2012 εξέδωσε το θεατρικό έργο“Dead End: Μητροπολιτικό ψυχόδραμα σε τρεις πράξεις”(Εκδόσεις Βακχικόν). Διατηρούσε τη στήλη «Ποιήματα και Χίμαιρες» στο fanzine Chimeres (Τεύχη 22-28, 2012-2014), ενώ είναι ο διαχειριστής του ιστολογίου «Ο ήχος της απώλειας». Τον Απρίλιο του 2024 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Ο ήχος της απώλειας» (Εκδόσεις Βακχικόν). 

ΦΑΙΗ ΡΕΜΠΕΛΟΥ

 

Η παραλλαγή

 

Είχε δύσπνοια.

Έβγαλε τη μάσκα του

Κι έμεινε μέσα.

 

 

 

 

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ 17ΧΡΟΝΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ, ANIMATOR ΖΩΗ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ

 

Με την εμπνευσμένη δημιουργό Ζωή Συμεωνίδη, είχαμε μια αγαστή συνεργασία  στην κινηματογραφική ταινία ”Θαλάσσιος Πειρασμός” που πραγματοποιήθηκε  με δικό της σενάριο  και στο ανέβασμα στο ραδιόφωνο του θεατρικού  έργου της  ”Νυκτερινή Οπτασία ”.Συνεπής ,εργατική ,ανήσυχο πνεύμα και απόλυτα ευρηματική αποτελεί  το είδος της καλλιτέχνιδας που σίγουρα  θα έχει τεράστια συνέχεια στον χρόνο .

Η 17χρονη Ζωή από τη Νέα Ιωνία Βόλου μαχήτρια της ζωής κέρδισε μέχρι σήμερα περισσότερα από 300 βραβεία!!!!

Η Ζωή Συμεωνίδη, ή Zoe Szymon, όπως είναι το καλλιτεχνικό της όνομα, είναι ένα ταλαντούχο κορίτσι που βρίσκεται μια ανάσα πριν από την ενηλικίωση, αλλά έχει ήδη καταφέρει τόσα ώστε να αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα.
Ξεκινώντας από τα 15 της χρόνια μέχρι σήμερα που είναι 17,5 έχει καταφέρει να αποσπάσει περισσότερα από 300 βραβεία. Η Ζωή γράφει σενάρια, ταινίες, μουσική, βιβλία και έχει μια αστείρευτη διάθεση να δημιουργεί και να εντυπωσιάζει κάθε φορά περισσότερο… Κι όλα αυτά, έχει τη δυνατότητα να τα κάνει πράξη και να είναι σήμερα στη ζωή, επειδή πριν από όλα αυτά έδωσε μια γενναία μάχη από τις πρώτες κιόλας ημέρες της γέννησής της.
Η Ζωή Συμεωνίδη, γεννήθηκε με υδροκεφαλία και χρειάστηκε να παλέψει για την ίδια της τη ζωή, ως παιδί για να αντιμετωπίσει το bullying και ως έφηβη για να κατακτήσει το δικαίωμά της να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα σε μια κοινωνία που ακόμα δεν έχει κάνει πράξη την συμπερίληψη.
Σε πείσμα των εμποδίων και των δυσκολιών η Ζωή Συμωνίδη, τα κατάφερε και σήμερα μοιράζεται στη συνέντευξή της στη «δημοκρατική», την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία της.

• Ζωή παρότι δεν έχεις κλείσει ακόμα τα 18 χρόνια, έχεις μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη ρωτώντας σε για τη μεγάλη μάχη που έδωσες με την υδροκεφαλία και κατάφερες να βγεις νικήτρια. Σε αυτή τη μάχη ποιοι ήταν δίπλα σου;
Ηταν πράγματι μια μεγάλη μάχη που χρειάστηκε να δώσω από παιδί, από τις πρώτες μέρες της ζωής μου. Σε αυτή την μάχη δίπλα μου ήταν πρώτα και πάνω απ΄όλους οι γονείς μου οι οποίοι όταν έμαθαν ότι εγώ είχα αυτό το πρόβλημα της υδροκεφαλίας ήταν δύο νέα παιδιά στην ουσία -23 και 26 ετών- και έδωσαν και οι ίδιοι μαζί μου αυτόν τον αγώνα. Επίσης δίπλα μου ήταν ο γιατρός, ο οποίος ήταν πάνω από όλα άνθρωπος και μετά γιατρός, ο κύριος Νικόλαος Χαφτούρας. Χάρις σε αυτούς τους ανθρώπους είμαι σήμερα εδώ κοντά σας και μπορώ να δώσω αυτή την συνέντευξη.
• Ολη αυτή η δοκιμασία που πέρασες ως παιδί, τι σου έχει αφήσει;
Δύναμη στην ψυχή μπορώ να πω… Υπάρχουν ωστόσο φορές που σκέφτομαι τι έχω περάσει με την υγεία μου μέχρι σήμερα και δεν στεναχωριέμαι καθόλου. Είμαι γενικά άνθρωπος ο οποίος έχει βρει τρόπο να μην αναστατώνεται, κοιτάει πάντα να βλέπει την θετική πλευρά στο οτιδήποτε μπορεί να προκύψει κι αυτό είναι μια μεγάλη κατάκτηση.

• Αντιμετώπισες σε όλη αυτή την πορεία bullying;
Δυστυχώς ναι. Εχω αντιμετωπίσει bullying… Εχω ακούσει διάφορα για το πρόβλημά μου. Για να είμαι ειλικρινής στην αρχή με ενοχλούσε. Εμαθα όμως να κάνω πλάκα με αυτό ώστε να μην με ενοχλεί. Το πιο χαρακτηριστικό που μπορώ να θυμηθώ είναι όταν ένα παιδί είχε πει ότι έχω καλώδια στο κεφάλι. Τότε εγώ γύρισα και του είπα: αν πάρω ανάποδες θα γίνει Blackout! Αλλά η αλήθεια είναι ότι με προβληματίζει πολύ το γεγονός πως υπάρχουν παιδιά που κοροϊδεύουν το πρόβλημα υγείας που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα άλλο παιδί, ένας άλλος άνθρωπος. Και πάντα θα με κάνει να αναρωτιέμαι και να ρωτάω γιατί. Γιατί να έχουν αυτή τη συμπεριφορά, γιατί να θέλουν να πληγώνουν άλλους ανθρώπους… Ένα μεγάλο γιατί είναι αυτό που έχω πάντα στο μυαλό μου.
• Μέσα σε όλα αυτά έγραψες και ένα βιβλίο για την υδροκεφαλία, η ιδέα αυτή πώς προέκυψε;
Ναι. Η αλήθεια είναι ότι είχα πάντα στο νου μου να γράψω ένα βιβλίο. Όταν ωρίμασε η σκέψη μου και το σκέφτηκα σοβαρά, αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο για την πάθησή μου. Εκείνη την περίοδο μιλούσα με μια κοπέλα το παιδάκι της οποίας έχει το υδροκεφαλία και μοιραζόμασταν τους προβληματισμούς της, της μιλούσα για την εμπειρία μου και για όλα όσα με έκαναν να σταθώ στα πόδια μου και σήμερα να είμαι εδώ. Μάλιστα, το βιβλίο τής το έχω αφιερώσει κιόλας…

• Ζωή, πέρα από τις δυσκολίες που αντιμετώπισες είσαι ένα εξαιρετικά ταλαντούχο κορίτσι που στα τελευταία χρόνια έχεις κατακτήσει πάρα πολλές διακρίσεις. Συγγραφή, ηθοποιία, τραγούδι, animation artist! Πώς προέκυψαν όλα αυτά;
Ναι, ασχολούμαι με πάρα πολλά πράγματα! Από μικρή είναι η αλήθεια ότι είχα μια τάση για την δημιουργία. Μεγαλώνοντας, όλη η διάθεση και η τάση αναπτυσσόταν μέσα μου όλο και περισσότερο και γινόταν όλο και πιο ισχυρή. Βέβαια όταν ήμουν μικρότερη, δεν μπορούσα να αντιληφθώ και να καταλάβω ότι είχα τόσο έντονα τα ερεθίσματα της τέχνης, ωστόσο το μάθαινα στην πορεία…. Πλέον είναι κάτι σαν σύντροφός μου στη ζωή!
• Αν έπρεπε να ξεχωρίσεις ένα από αυτά, ποιο θα ξεχώριζες;
Πραγματικά είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση και δεν ξέρω αν μπορώ να επιλέξω ένα από αυτά! Για την κάθε μια μορφή τέχνης, μορφή έκφρασης, η αγάπη μου είναι ξεχωριστή και το ίδιο δυνατή! Λατρεύω τον τρόπο που επιλέγει κάθε τέχνη να εκφραστεί… Αλλά μάλλον, χωρίς να είμαι όμως απόλυτη, αν θα έπρεπε να επιλέξω μια από όλες, θα επέλεγα την συγγραφή…
• Ο στόχος σου Ζωή για τα επόμενα χρόνια ποιος είναι;
Οι στόχοι που έχω θέσει για τα επόμενα χρόνια, είναι πολλοί. Θα σας μιλήσω όμως για τον πιο άμεσο που είναι να πάρω στα χέρια μου Είναι πολύ σίγουρα, ένας είναι να πάρω στα χέρια μου, το έντυπο από το μυθιστόρημά μου ΝΕΟΓΗΡΑΣ….

• Και το μεγαλύτερό σου όνειρο ποιο είναι;
Το μεγαλύτερό μου όνειρο… Να καταφέρω κάποια στιγμή να μιλήσω σε εκδήλωση για όλα αυτά για τα οποία συζητάμε σήμερα, για όλο αυτό το ταξίδι. Εύχομαι να έρθει αυτή η στιγμή…
• Σε αυτή τη διαδρομή, θέλω να μου πεις ποια στιγμή ήταν η πιο ευχάριστη και ποια η πιο δυσάρεστη.
Ειλικρινά για την πιο ευχάριστη στιγμή, δεν ξέρω ποια να διαλέξω! Κάθε μέρα ζω και κάτι καινούργιο, όλο κάτι ευχάριστο συμβαίνει και κάθε φορά εκπλήσσομαι ακόμα περισσότερο! Τώρα όσον αφορά στο ερώτημα για την δυσάρεστη… Δεν νομίζω γενικά να υπάρχει κάτι που να έχω συγκρατήσει στη μνήμη μου, μόνο τις ευχάριστες στιγμές κρατάω.
• Τα τελευταία έργα σου έχουν μια ταύτιση, μια κοινή προσέγγιση. Μίλησε μας γι΄αυτά.
Ναι, πράγματι. Τα τελευταία μου έργα, είναι το ραδιοφωνικό θέατρο «Νυχτερινή Οπτασία» αλλά και ο «Θαλάσσιος Πειρασμός». Κοινό σημείο αναφοράς και των δύο είναι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων… Ο «Θαλάσσιος Πειρασμός» θίγει το μεγάλο ζήτημα, ιδίως στην εποχή μας, του εθισμού -ας το πούμε έτσι- σε κάτι ψεύτικο, σε κάτι ουτοπικό, αντί να αναζητάμε το αληθινό, το αυθεντικό στις ανθρώπινες σχέσεις. Και το ραδιοφωνικό θέατρο «Νυχτερινή Οπτασία» αναδεικνύει τη λάθος προσέγγιση προς ένα άτομο. Είναι τα ζητήματα αυτά που μας απασχολούν σήμερα σε ό,τι αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις.

• Ο «Θαλάσσιος Πειρασμός» έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο.
Ναι, ο «Θαλάσσιος Πειρασμός» έχει λάβει πολλές διακρίσεις στο εξωτερικό μεταξύ των οποίων και τα εξής τέσσερα βραβεία:
1) Καλύτερη Ταινία μικρού μήκους (ΑΓΓΛΙΑ)
2) Καλύτερο Σενάριο για ταινία μικρού μήκους (ΙΝΔΙΑ)
3) Καλύτερη Ταινία Animation (ΙΝΔΙΑ)
4) Καλύτερη Ταινία Φαντασίας (ΙΝΔΙΑ)
• Ζωή, κλείνοντας τη συνέντευξη ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις;
Αφού σας ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δώσατε και για την πολύ ευχάριστη συζήτηση που είχαμε, θα ήθελα να πω σε όσους μας διαβάσουν, να μην τα παρατάνε ποτέ! Ο,τι και αν αντιμετωπίζουν στη ζωή τους, όσο δύσκολα κι αν φαντάζουν τα πράγματα, όσα εμπόδια κι αν βλέπουν μπροστά τους, να παλεύουν με θάρρος με το θηρίο που τους καταδιώκει… Να είναι δυνατοί στη ζωή τους και να μην χάνουν την ελπίδα τους…!

Υ.Γ. Η Ζωή, παράδειγμα μαχήτριας της…..ζωής, γεννήθηκε και μεγαλώνει στο Βόλο, όπου μέσα από τη σχολική της…..ζωή αναγκάστηκε και τα κατάφερε με απόλυτη επιτυχία, να μην αποτελέσει το ξεχωριστό πλάσμα ως κάτι το ”περίεργο”, αλλά, ως παράδειγμα προς μίμηση για τον αγώνα που πρέπει να δίνουμε, κόντρα στις μεγάλες προσωπικές δυσκολίες ένταξης σε ένα κοινωνικό σύνολο, που πολλές φορές φέρεται πολύ σκληρά σε άτομα με ιδιαιτερότητες.

Πηγή:www.dimokratiki.gr